Stopień ogólnej dźwigni jest wskaźnikiem, który porównuje tempo zmiany zysku na akcję (EPS) do tempa zmiany przychodów ze sprzedaży dla korporacji.
Ponieważ uwzględnia konsekwencje dźwigni operacyjnej i finansowej, stopień całkowitej dźwigni jest również znany jako „stopień połączonej dźwigni”.
Składniki całkowitego stopnia dźwigni
Poniżej przedstawiono dwie dźwignie, za które odpowiada ten stopień całkowitej dźwigni:
Dźwignia operacyjna — ten składnik kosztów stałych firmy wskazuje, jak dobrze przychody ze sprzedaży są przekształcane w przychody operacyjne. Ponieważ skutecznie wykorzystała swoje koszty operacyjne w celu maksymalizacji zysków, firma z wysokim poziomem dźwigni operacyjnej może radykalnie podnieść swoje zyski przy niewielkim wzroście przychodów.
Dźwignia finansowa – Dźwignia finansowa to termin, który mierzy, jak bardzo firma wykorzystuje dług, aby zwiększyć swoje aktywa i zyski. Analiza dźwigni finansowej spółki ujawnia wpływ zmian EBIT w wyniku zaciągania większego zadłużenia na zysk na akcję.
Obliczanie stopnia całkowitej dźwigni
Stopień całkowitej dźwigni finansowej można łatwo określić lub oszacować za pomocą następującego wzoru:
Stopień całkowitej dźwigni = Stopień dźwigni operacyjnej x Stopień dźwigni finansowej =
Poniżej znajduje się przykład dźwigni operacyjnej:
Marża składkowa (Całkowita sprzedaż – Koszty zmienne) / Zysk przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT)
Oto przykład dźwigni finansowej:
Zysk przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) / EBIT – koszty odsetek
Interpretacja i znaczenie
Nawet jeśli inne rzeczy pozostaną niezmienione, korporacja o wysokim stopniu dźwigni operacyjnej będzie miała zmienność dochodów przed odsetkami i opodatkowaniem. Oznacza to również, że udział kosztów stałych jest wyższy niż udział kosztów zmiennych operacyjnych. Innymi słowy, codzienna działalność firmy jest bardziej wymagająca kapitałowo, przy większym wykorzystaniu środków trwałych.
Im większa dźwignia operacyjna firmy, tym wyższe ryzyko biznesowe.
Efekty finansowania dłużnego wzmacniane są dźwignią finansową. Wskazuje, że wraz ze wzrostem dochodów operacyjnych dochód netto rośnie w szybszym tempie. W przypadku spadku dochodów operacyjnych sytuacja będzie odwrotna.
Stopień całkowitej dźwigni finansowej zapewnia osobom trzecim i analitykom istotną perspektywę działalności, perspektyw i operacji firmy. Jakość zarządzania i perspektywy firmy mogą być dodatkowo ukierunkowywane przez decyzje kierownictwa dotyczące wykorzystania dźwigni operacyjnej i finansowej.
Dźwignia ułatwia oszacowanie przyszłych przepływów pieniężnych i analizę ryzyka. Pomaga również w określeniu odpowiedniej stopy dyskontowej do obliczenia bieżącej wartości przepływów pieniężnych.
Pojęcie całkowitego stopnia dźwigni pomaga w określeniu progu rentowności sprzedaży. Możliwe jest również obliczenie dochodu netto firmy na różnych poziomach sprzedaży.
Czego możesz się nauczyć ze stopnia dźwigni operacyjnej
Jeśli wszystkie inne zmienne pozostają stałe, im wyższy stopień dźwigni operacyjnej (DOL), tym bardziej wrażliwe są zyski firmy przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) na wahania sprzedaży. Wskaźnik DOL pomaga analitykom w określeniu, w jaki sposób zmiana sprzedaży wpłynie na dochody firmy.
Stosunek kosztów stałych firmy do jej kosztów całkowitych jest znany jako dźwignia operacyjna. Służy do określenia progu rentowności firmy, czyli momentu, w którym sprzedaż wystarcza na pokrycie wszystkich kosztów, a zysk wynosi zero.
Ponieważ firma z silną dźwignią operacyjną ma wysoki udział kosztów stałych, znaczny wzrost sprzedaży może skutkować nadmiernymi zmianami w zyskach. Firma z niską dźwignią operacyjną ma wysoki udział kosztów zmiennych, co oznacza, że uzyskuje mniejszy zysk ze sprzedaży, ale nie musi tak bardzo zwiększać sprzedaży, aby pokryć niższe koszty stałe.