De absolute liquiditeitsratio is een soort liquiditeitsratio die wordt gebruikt om de kortetermijnsolvabiliteit of financiële status van een bedrijf te beoordelen. Het wordt berekend door vorderingen af te trekken van vlottende en liquide activa en absolute liquide activa te bepalen.
Hoewel vorderingen, debiteuren en vorderingen over het algemeen meer liquide zijn dan voorraden, kunnen er zorgen zijn over hun onmiddellijke of tijdige verzilvering in contanten vanwege de mogelijkheid van oninbare vorderingen. De absolute verhouding wordt bepaald om deze optie uit te sluiten. De Cash ratio is een andere naam voor de absolute liquid ratio. De formule voor de absolute vloeistofverhouding is:
Absolute liquiditeitsratio = absolute liquide activa / kortlopende verplichtingen
Belang van liquiditeitsratio
De liquiditeitsratio is een waardevolle financiële indicator voor het bepalen van de financiële positie van een onderneming. Een liquiditeitsratio is een hulpmiddel om de kaspositie van een bedrijf te bepalen. Het helpt ook bij het bepalen van de financiële situatie op korte termijn. Een hoger percentage geeft aan dat het bedrijf stabiel is. Een lage ratio daarentegen brengt het risico van financieel verlies met zich mee.
Deze verhouding geeft een gedegen beeld van het besturingssysteem van het betreffende bedrijf. Het laat zien hoe goed en snel het bedrijf zijn producten of diensten verkoopt om voorraden om te zetten in contanten. Een bedrijf kan zijn productiesysteem optimaliseren, betere voorraadopslag plannen om verliezen te verminderen en effectieve overheadkosten plannen met behulp van deze verhouding.
- De financiële stabiliteit van een bedrijf wordt ook bepaald door het management. Als gevolg van deze verhouding kan een onderneming haar beheersefficiëntie verbeteren door te reageren op de eisen van potentiële schuldeisers.
- Met behulp van deze ratio kan het management zich inspannen om de behoefte aan werkkapitaal van de onderneming te verbeteren.
Beperkingen van de vloeistofverhouding:
- Kwaliteit is belangrijk, net als voor het aantal liquide middelen. Alleen het bedrag van de vlottende activa van een bedrijf wordt in deze verhouding in aanmerking genomen. Om de liquiditeitssterkte van een bedrijf te beoordelen, moeten naast de liquiditeitsratio's verschillende boekhoudkundige criteria worden gebruikt.
- Om de liquiditeit van een bedrijf te berekenen, gebruikt de liquiditeitsratio voorraad. Aan de andere kant kan overschatting leiden tot een misrekening. Een hoger voorraadniveau kan ook leiden tot minder verkopen. Als gevolg hiervan geven voorraadberekeningen mogelijk niet nauwkeurig de werkelijke liquiditeit van een bedrijf weer.
- Omdat het alleen balansgegevens bevat, zou deze verhouding het resultaat kunnen zijn van creatief boekhouden. Analisten moeten verder kijken dan de balansgegevens om een liquiditeitsratio-onderzoek te doen om de financiële positie van een organisatie volledig te begrijpen.
Liquiditeitsratio Veelgestelde vragen
Hoe onderscheid je solvabiliteit en liquiditeit?
Liquiditeit verwijst naar de middelen die beschikbaar zijn om aan de financiële verplichtingen van een bedrijf op korte termijn te voldoen. Solvabiliteit, aan de andere kant, verwijst naar het vermogen van een organisatie om haar totale schuld terug te betalen terwijl ze blijft werken. De liquiditeitsratio is een belangrijk onderdeel van de solvabiliteit van een bedrijf.
Wat is de beste stroom-spanningsverhouding?
Het wordt als optimaal beschouwd als de stroomverhouding groter is dan één. Een hogere huidige ratio weerspiegelt de superieure liquiditeitspositie van een bedrijf.
Wat is de definitie van spiegelreflex?
Volgens de RBI-criteria worden overheidseffecten, waaronder obligaties, contanten en goud, beschouwd als activa om SLR of Statutory Liquidity Ratio te behouden.
Welk activum is het meest liquide?
Het meest liquide bezit ter wereld is contant geld. De liquiditeitsratio van een bedrijf zal hoger zijn als het meer contanten bij de hand heeft. Dit geeft aan dat het bedrijf in kwestie in staat is om elke financiële verplichting op korte termijn na te komen zonder de hulp van externe fondsen.