Açlık veya Yoksulluk İçinde Yaşamak !! Bu hikaye size ilham verecek ve sizi cesaretlendirecek

Bu hikaye, hayatlarında zorluklarla ve birçok acımasız şeyle karşılaşan birçok insanın bir parçası, bugün sörf yaparken çarptığım bir şeyi paylaşmak istiyorum. Quora. Bu özel cevap Quora'da Amit Banerjee Gözlerime takıldı ve bu yürek burkan hikayeyi blogumda paylaşmadan duramadım. Umarım birçok insan bundan ilham alır ve elinizde tek kuruş yoksa hayatın nasıl zorlaştığını anlarsınız. Hayattan her zaman öğrenecek çok şey vardır.

Boğucu hissettiriyor.

Orta sınıf bir aileye mensubum ve çocukluğumda hiç “gerçek” yoksulluk görmemiştim. Evet, bir Herkül bisikletim vardı. Evet bana iyi bir eğitim verildi. Evet, yılda bir kez Disney dünyasına giderdim. Evet, ailem beni tatile götürürdü. Bir TV video oyunum ve iyi notlar aldığımda annemin benim için aldığı büyük bir kartuş koleksiyonum vardı.

Sonra üniversiteye girdim. Ablamın evliliği planlıydı, babam bir daire satın aldı ve mühendislik ücretimi ödemek zorunda kaldı. Her üç olay da hızlı bir şekilde art arda gerçekleşti ve aniden borçlandık.

Bir şekilde dolandırıldık, kendimizi banka kredilerine zincirledik ve içine yoksulluk girdi. Öyle bir koşturmaca içindeydik ki, bir anda hiçbir hazırlık yapmadan uçaktan atladığımı hissettim ve şimdi düşerken uçmayı öğrenmeniz gerekiyor. Ya da öldün.

2 yıllık bir zaman aralığı vardı (2008-2010) Yoksullukla kendi başıma savaşmak zorunda kaldım. İşte olanlar

- Üniversite harcını ödeyecek para yok. O şeyi kendin kazanmanın bir yolunu bul
– Günlük ulaşım için ödenecek para yok. Yürümek.
– Eğlence, film veya partiler için para yok. Arkadaşlarından bir sigara iste
- Temel gıda dışında hiçbir şeye para yok.
- En kötüsü, bankanın tüm haltlarını yönetin. EMI miktarını geri almak için evime “fedailer” gönderirlerdi ve annemi korumak zorunda kaldım. Bir keresinde mahallemde herkesin gözü önünde EMI tutarını birkaç ay ödeyemediğim için dövüldüm. Mobilya satmak zorunda kaldım, altın, ne değil.

Babama, kriz durumu göz önüne alındığında eğitimimi sürdürmeye değmediğini söyledim. Bir işe girmeli ve aile için para toplamalıyım. Babam dedi ki – “Oğlum istediğin zaman para kazanabilirsin ama daha sonra öğrenemezsin. Bu zor bir dönem, merak etmeyin. Ben kendim daha fazla okuyamadım ve 18 yaşında bir işe girmek zorunda kaldım, bu yüzden 10 kişilik bir aileyi, erkek kardeşlerim, kız kardeşlerim, ebeveynlerim doyurabilirim. Seninle olmasına izin vermeyeceğim. Bir şekilde halledeceğiz, sadece işini yap”

Yıl 2008. Aylık giderim 900-1500 Rs (yemek dahil) idi. Mühendislik ücretlerim ayda 7000 idi ve ailem borçla mücadele ediyor. Lakhs'ta. Her ay, bu eğitim ücreti nedeniyle borç artıyordu. 22 yaşında, hayatında hiç yoksulluk görmemiş, bira partilerine binlerce para harcayan arkadaşlarıyla oturan ve onların merhametiyle yaşayan bir adamın durumunu hayal edin.

Daha öğrenciyken nasıl para kazanacağımı bilemediğim için kelimenin tam anlamıyla dövüldüm ve kırıldım.

Bir BPO'da röportajlar verdim. Reddedildi.
Yarı zamanlı işlerde röportajlar verdim. Reddedildi.
Öğretmenlik görevine başvurdu. Reddedildi.
Çaldığım her kapı reddedildi.
Para istediğim her akraba/arkadaş kapıyı çarptı.

Hayatımda bir zamanlar cebimde sadece 10R vardı, acil bir durum olursa ve yerel bir telefon kulübesinden telefon etmem gerekir diye. Çekçek alacak param olmadığı için günlerce sokaklarda yürürdüm. Acıktığımda su yerdim ve mümkün olduğunca tasarruf etmeye çalışırdım. Bir veri girişi işinde saatlerce çalışırdım ve formları doldurmak için 1 Rs alırdım, bu şekilde günde 80-100 Rs kazandım. Babamın yakıt masraflarından tasarruf etmek için scooterından vazgeçtiğini gördüm. Annemin ailevi durumlardan vazgeçtiğini gördüm. Kız kardeşimi mücevherlerini satarken gördüm. Banyoda ağlayacaktım. Tek başına. Aylarca.

Felaket geldiğinde, her yönden bir taburla aynı anda gelir.

Kız arkadaşım ona en ihtiyacım olduğu anda beni terk etti. Dedi ki – ”Başın belada, işsiz, seni ailemin önünde nasıl sunacağım? “

Onu kaybettim. Onu seviyordum, beni gülümseten tek şeydi ama onu kaybettim. Para için. (Beni bugüne kadar sevdiğini biliyorum ama o da çaresizdi. Bu onun suçu değil. Durum bize karşıydı. Şimdi kararına saygı duyuyorum.)

O iki yıl içinde birçok ölümden öldüm ama bu en ağır darbeydi. Yeterince paran olmadığı için hayatının aşkını kaybetmek. Son görüşmemizi hatırlıyorum. Yağmur yağıyordu ve bir asbest kulübesinin altında duruyor, onun için satın alabileceğim tek şey olduğu için bir alpenliebenin tadını çıkarıyorduk.

Bu bok o kadar acı vericiydi ki neredeyse her şeyden vazgeçiyordum. Aklıma garip düşünceler gelmeye başladı.

Bu arada, sevmediğim bir Devlet işi aldım. Yürüdüm. Kırıldım, dövüldüm ve köşeye itildim ama uzaklaştım. Kalbimde bir yerde umudum vardı. Bunun kalıcı olmayan kötü bir aşama olduğunu biliyordum. Bu da geçecek ama sıradanlığın içeri sızmasına izin veremezdim. Bir hayalim vardı ve geçici bir kriz, hayallerinden vazgeçip sıradanlığa razı olmak için bir mazeret değil.

İşte istifa mektubu (bazı kısımlar mahremiyet için bulanıklaştırıldı)

Peki şimdi seçeneklerim neler?

Görev beyanı: Mümkün olduğu kadar çabuk para toplayın ve borcu kapatın.

• Devlet sektörü – Burası at boku dolu. Demek istediğim, ne tür boklardan bahsettiğimi biliyorsun.
• Özel sektör - Derece yok. Tecrübesiz. Beceri yok. Boktan özgeçmiş. Kötü bir fikir.
• Yarı zamanlı işler - Mümkün ancak düşük ücretli oldukları için ölçeklenebilir değil. Hızlı bir şekilde ölçeklenemez.
• İş – Ölçeklenebilir ancak misyon beyanını tekrar okuyun. İlk etapta para yok. Parasız nasıl iş kurarım? Benimle dalga mı geçiyorsun?

Çözüm: İlk yatırım gerektirmeyen bir işe başlayın. Ancak bu model kendini hızla ölçeklendirebilmelidir. Kısacası, ölçekleme oranı, kredinin ölçekleme oranından daha yüksek olmalıdır. Ayrıca, benim yaymak zorunda kalmadan kendi kendine yayılması için onunla ilişkili bir tür virallik olmalı.

Silah: İnternet ve Saat. Hadi biraz bok yapalım.

ile bir web sitesi yaptım 700 INR. Kahretsin, 700R'm yoktu alan adını satın almak için. Borçla tekrar aldım. İşte kalbime çok yakın bir fatura…..(borçta 275 Rs yazıyor)

İlk seferde başarılı olamadım. Bir web sitesinin nasıl oluşturulacağı konusunda SIFIR teknik bilgiye sahiptim. Ama bu beni durdurmayacaktı çünkü başka seçeneğim yoktu. Hayatta kalmam buna bağlı ve bunu yapmak zorundayım. gel ne olabilir.

İlk web sitem açılmadı, Hesap iptal edildi.

İkincisini uydurdum. O da işe yaramadı. Hesap iptal edildi.

Üçüncü bir web sitesi yaptım. Arızalı. Hesap tekrar iptal edildi,

Yıkıldım, dördüncü kez denedim. Googling, kodlama, yazma ve oluşturma için harcanan sayısız saat. O günleri hatırlıyorum. Kendimi bir balkona kilitledim ve bütün gün Google'da aradım. Geceler, günler, haftalar deli gibi çalıştı. Sarılık geçirdim ve 14-20 Kg verdim. İşte o zaman sıkı çalışmanın ne demek olduğunu anladım.

İlk ay, 1.29 dolar kazandım. İkinci ay, 8 dolar kazandım. Üçüncü ay 21 dolar kazandım.

Ve sonra biraz daha. Ve sonra biraz daha. Ve sonra biraz daha………

Bir kurt etrafta kan ve et kokusu almaya başladığında tehlikeli bir canavara dönüşür. Etimi koklamıştım ve şimdi elimdeki her şeyle avımın üstüne atladım.

İki yılda 40,000 dolar kazandı. (Merak edenler ve yorumlarda hikayemden şüphe edenler için – Tek bir siteden almadım, küçük siteler de vardı. Ayrıca, çok fazla freelance çalıştım. Bu, birden fazla yolum olduğundan emin olmak için. ana site çökerse para kazanma.Site büyük bir darbe aldı ama o zamana kadar bodrum katımı sağlamlaştırdım.)

İşte eskiden web sitemde ve diğer şeylerde çalıştığım balkonumun bir resmi (evet bir CRT monitör ve kolej yetkililerinin bana hediye ettiği bozuk bir dizüstü bilgisayar)

İstatistikleri paylaşmak istemedim, ancak bazı kişiler bunu talep ettikten sonra, işte web sitesinin yolculuğu başlıyor.

Sıkıntı bazı erkeklerin kırılmasına, bazılarının rekor kırmasına neden olur.

Tüm borcu ödedi. Biraz kurtarıldı.

Bugün LinkedIn'de çalışıyorum. Benim için bir rüyanın gerçekleşmesi gibi.

(Hayır MBA değilim. Hayır IITan değilim. Hayır Ivy league üniversitesinden derece almak için ABD'ye gitmedim. Hayır kampüs yerleştirme yoluyla almadım. Hayır Çalışan aracılığıyla yapmadım tavsiye. Ben sadece başka bir ortalama mühendislik kolejinden ortalama bir mezunum. Sadece bir şey yaptım ve iyi yaptım. Gerçekten yapmak istediğim şeye kalbimi ve ruhumu koydum.)

(En soldayım, kırmızı kurta ve dhoti. Meslektaşlar kültür gününden çok memnunlar. Daha fazla resim burada Kültür Günü @ Slideshare/LinkedIn Delhi)

Ama o iki yılda öğrendiğim dersler karakterimi şekillendirmeme ve daha iyi bir insan olmama yardımcı oldu. O yıllar asla unutamayacağım en uzun ve en zor 2 yıldı. Ayrıca şu ana kadar hayatımın en değerli zamanı.

Şimdi para harcamam. Gösteriş yok. Yıllık tatiller - Evet. Hafta sonu partileri – Hayır. Pahalı araçlar yok. İhtiyacın olmayan şeyleri satın alma. "Markalı" şeyler satın almayın, sırf diğer aptal aptallar yapıyor diye. Hayır. Yapma.

Zor yoldan öğrenilen ders – Sahip oldukların için minnettar ol.

Bu günlerde, ailem benim için bir gelin arıyor. Kızın babası maaşımı istediğinde gülümsüyorum ve “Umarım kızınız zengin bir adam bulur. Çünkü paranın önemli olduğunu biliyorum. Her bir rupi önemlidir.”

Eve uçakla döndüğümde bir parçam ağlıyor. Trende yapılabilecek seyahatlere para harcadığım için değil. Bu gezegendeki birinin kendini beslemek için bu paraya ihtiyacı olduğunu düşünerek kendimi kötü hissediyorum. Ve işte buradayım, zaman kazanmak için bir jetle seyahat ediyorum çünkü yapraklarım kısa.

Ders: Nazik olun, çünkü dışarıdaki herkes zorlu bir savaş veriyor.

Düzenleme: Tüm oylar için teşekkürler. Web sitemden aldığım ilk çeki burada paylaşıyorum. En çok ağladığım o gündü. Onu asla paraya çevirmedim (bu, başarısız olan ve hesap feshedilen ikinci web sitesinden).

Ne zaman başım derde girse arşivimi açıp bu çeki görüyorum. Bu bana ihtiyacım olan tüm gücü veriyor.

Mezunlara, henüz “gerçek dünyaya” girmemiş öğrencilere bazı ipuçları

1. Kredisiz bir hayat sürün. Arabaya mı ihtiyacınız var? Bekle, bir EMI'ye atlama. Kaydedin ve sonra arabayı satın alın. Mümkün olduğunca bankalardan uzak durun. Kredi kartı yok, nakit paraya ve diğer şeylere ihtiyacım yok. Yurtdışında okumak ister misiniz? Büyük eğitim kredisi almayın. Hiç kredi alırsanız, geri çekilecek bir şeyiniz olsun. Para ateştir, dikkatli olmalısın. Kaydetmek. Her ay Önce Kendinize Ödeme Yapın

2. Hata yapın. Başarısız olun, hızlı başarısız olun ve bunu herkese açık hale getirin. Sürükleme. Bana boktan makaleler yazdığımı söyleyenleri dinleseydim, bu çılgın macerada başarılı olamazdım. Aslında, ilk yıl için yazdığım tek şey tamamen çöptü. Ama olay şu. durmadım. Vaktim olmadığı için basmaya devam ettim.

3. Durumunuzdan utanmayın. Anonim olarak yazabilirdim, böylece Facebook arkadaşlarım hayatımın ne kadar cimri olduğunu asla bilemezdi. Ama hayır. Gerçeklerden utanmıyorum. Hayatı olduğu gibi kabul edin.

4. Hayatınızı kimseyle kıyaslamayın.

Özellikle Quora'da yeni bir trend görüyorum. Kendi hayatlarını IIT'liler ve IIM mezunlarıyla karşılaştıran insanlar. Sanki HTE'lerin hayatta hiçbir mücadelesi yokmuş gibi. Sanki IIM mezunları en mutlu insanlarmış gibi. İnan bana, bu bir efsane. Onların da zorlukları var, onların da hayatlarında sorunları var. IITan veya IIM mezunu olduğunuz için toplumun beklentisini korumak kolay bir iş değil. Bir görüşmeci özgeçmişinde IITan kelimesini gördüğü anda en zor soruları kendisi hazırlar. Kendi hayatınızı bir başkasınınkiyle karşılaştırırsanız, barışı elde edemezsiniz.

5. Başarı size kolayca geldiğinde çok dikkatli olun. Basmak için hain bir yol. Başarıdan önce başarısızlığı görmelisiniz, yoksa değerini bilemezsiniz. Diyelim ki bir kampüs röportajında ​​​​oturup tek seferde temizlediniz, işe başladınız ve yıllarca yapmaya devam ettiniz, pişman olma ihtimaliniz yüksek - “Neden keşfetmedim? Ne için?" Ayrıca, her zaman şanslı olmayı beklemeyin. Yolun aşağısında bir yerde başın belaya girecek, o zaman ne yapacaksın?

6. Kendi başınıza bir şeyler yapın. Küçük veya büyük, fark etmez. Tamamen sıfırdan bir şey yapın ve o şeyi nasıl satacağınızı öğrenin. Bu size hayatınızın geri kalanında kullanacağınız hayat derslerini öğretecektir.

Bu da size büyük bir güven verecektir. İçimde bir korku yok. Ne korkusu? Olabilecek en kötü şey, günlük işimi kaybedeceğim. Ne olmuş? 3-4 yıl hiç yardım almadan kendi başıma çalıştım ve büyük bir mali krizi tek başıma, işsiz atlattım. Yani yine başım belaya girerse, yolumu nasıl açacağımı biliyorum.

7. Bir hayal kırıklığını hayatınızın merkezine koymayın.

Bir olay tüm planları, umutları ve özlemleri yerle bir ettiğinde, insanlar o acıyı ve incinmeyi hayatlarının merkezi olarak görmeye başlarlar ve hayatlarını onun etrafında yaşamaya devam ederler. yaşamlarını sürdürürler ve yaşamın tüm ivmesini durdururlar, hayatta başarılı olamazlar. Ne de mutluluğa ve tatmine ulaşamazlar.

8. İnsanlara mümkün olduğunca yardım edin. Arkadaşım sumen halder bu zorlu süreçte yanımdaydı. Çok kavga ettik. Ama o oradaydı. Benim tarafımda fırtına dindiğinde, zor bir dönemden geçiyordu. Onu çıkardım ve çalıştığım bir girişimde pozisyonunu güvenceye aldım.

9. “Mükemmellik” takıntısına kapılmayın. Mükemmel bir çözüme ihtiyacınız yok. “Yeterince iyi” bir çözüme ihtiyacınız var.

İnsanlar "tutku" her şeydir derler. İnan bana, bu yanlış. Tutku her şey değildir. 20 yıldır gitar çalan, asla başkasının müziğini kopyalamayan ve ona kendi müziği demeyen tutkulu bir müzisyenle kimse röportaj yapmaz.

Bir Hedefiniz olmalı. Pekala, yine yanlış. Şüphelerle doluyken nereye gittiğinizi nasıl bilebilirsiniz?

Bir soruna ihtiyacın olduğuna inanıyorum. Büyük bir sorun. Bir kriz. Bu boku çöz ve bu cevapları alacaksın. Bunların çoğu deneylerden gelir. Ve deney yapmak için sistemlere ihtiyacınız var.

Birçok küçük şeyden büyük şeyler çıkacaktır. Diyelim ki cebinizde 10 küçük şey varsa bunlardan biri büyük olacak. Hangisinin kozunuz olduğunu bilmiyorsunuz.

Şimdi bu, hak edilmiş bir rant gerektiriyor, bir tuz tanesi ile alın.

10. Başarısızlık kabul edilebilir. Her insan başarısız olur. Neyin kabul edilemez olduğunu biliyor musun? DENEMİYORUZ. Çoğu insanın ilk etapta denemeden bile vazgeçtiğini görüyorum.

Demek işinden nefret ediyorsun. Sevdiğin bir şeyi bulmak için ne yapıyorsun? Kız arkadaşın için çok şey harcıyorsun, Facebook'ta saatlerce sohbet ediyorsun, hafta sonu partilerine gidiyorsun ve Pazartesi sabahı bahanelerinle hazırsın. Numara yapmayı kes. Evet Sen, bunu sana söylüyorum. Kendinize karşı ikiyüzlü olmayı bırakın. Evet, kızgınım ve bağırıyorum çünkü %100'ünü vermediğini biliyorum.

Beynine her gün bahaneler beslemeye devam ediyorsun. Gibi şeyler – “Bunu yapmak için zaman bulamıyorum. %60'ım yok, kampüs yerleştirme mülakatına giremem, ben bir kaybedenim. Beni, ailemi terk edecek, şanslı çünkü MBA'si var, zengin bir babam yok, durgunluk geliyor, pek çok şirket elektrik mühendisi tutmuyor, herkes bilişim şirketleri için ateş ediyor. ABD'den MS'i takip etmek için biraz para almalıyım, aksi takdirde başarılı olmam imkansız…..Ben bir kızım ve kadınlara karşı artan suçlar nedeniyle evimin dışında yaşayamam, ben buyum ben buyum….” KAHRETSİN..!

WTF dostum? WTF'yi mi düşünüyorsun? Hayattan büyük bir darbeye ihtiyacın var. Biri seni iple bağlamalı ve seni bok gibi dövmeli, o zaman yaparsın. Seni aptal, kendine o hayali yalanları söylemeyi bırak. Sefaletini tırmalamayı bırak. Zayıf yönlerin için ağlamayı bırak. SADECE YAP. Lanet bir lolipop için ağlayan bir çocuk değilsin. Kaldır kıçını...!!!!!

11. Hayat zor. Rang de Basanti'den gelen diyaloğu hatırlayın,

“Gate ke, hum life ko nachate hain tarafindan, dujji tarafindan humko nachati hai”

Kim olduğun ve ne kadar paran olduğu umurumda değil, hayat seni dizlerinin üstüne çökertecek ve izin verirsen seni orada tutacak. Hazır ol. Değer ilişkileri, bir gün onlara ihtiyacınız olacak.

Yoksulluk bana ne öğretti?

Gelen kutumda birkaç sorum var – “Web sitenizde başarılı olduysanız, neden bir iş seçtiniz?”

Yoksulluktan, meteliksiz olmaktan, sıfırdan küçük bir iş kurmaktan öğrendiğim şey şu. Hayatta her şey para değildir. İş unvanınız da değil. MBA dereceniz de değil. Hayat bu küçük şeylerden çok daha büyük. Hayat, yaptığınız deneyimlerden ibarettir. Evde oturup web sitemi takip edebilir, daha fazla para kazanabilirdim ama çok daha değerli deneyimleri kaçırabilirdim. 25-35, hayatınızın keşfedebileceğiniz ve istediğiniz her şeyi yapabileceğiniz zamanıdır. Para için özgürlüğünden vazgeçersen, bir gün pişman olmak zorunda kalabilirsin. Nasılsa öleceksin, bu yüzden bankandaki paranın miktarı işe yaramaz. Zenginlik değil deneyim kazanın. Para önemlidir ve önemlidir, ancak deneyim kazanmak, zorluklara davet etmek, hayatın nasıl geliştiğini kabul etmek çok daha değerlidir. Farklı şehirlerde yaşa, küçük işlerde çalış, hayatın gerçek rengini göreceksin. Konfor bölgenizde oturursanız bunu asla fark edemezsiniz. Konfor alanınızdan çıkın ve yapmaktan korktuğunuz şeyleri yapın, yapmak istediğiniz şeyleri yapın.

Not: Hala onun için ağlıyorum.

İlham alabileceğiniz bazı insanlar

Boş cepleriniz olduğunda, ilhama ihtiyacınız olacak. Sana söyleyeyim, oradaki tek erkek ben değilim. Ben sadece ortalamayım, kendi olağanüstü hikayeleri olan insanlar var. Bazılarını şahsen tanıyorum, birkaçıyla tanıştım ve 4-5 yıldan beri internetten bağlantı kurdum.

İşte ilham almak için başvurabileceğinizi bildiğim girişimcilerin ve teknoloji blogcularının küçük bir listesi (belirli bir sırayla değil)

• Amit Agarwal (Hint teknoloji bloglarının vaftiz babası) – Dijital İlham
• Keith D'Souza (bu adam benim kahramanım, ilham kaynağım ve akıl hocamdı. Başlattığı sitede 400'e yakın makale yazdım. Makalelerim – Amit Banerjee – Techie Buzz)
• Amit Ranjan (SlideShare COO'su ve kurucu ortağı, şu anda onun danışmanlığındayım)Webyantra
• Raju PP- Kişiselleştirilmiş Teknoloji
• Sandip Dedhia – BloglarDNA
• Abhijeet Mukherjee (Onu tanıyorum. Harika bir yazar.) http://www.guidingtech.com/
• Rohit Langde (Onu şahsen tanıyorum. Güzel dostum!) Blogsolute
• Rishabh Agarwal (Kurumsal kariyerini bıraktı ve Fotoğrafçılığın peşinden gitti. Yaptığı işte tam bir baş belası – Fotoğraf)
• Pathik Shah – Hike'da büyüme korsanı. IIM rüyasını bıraktı ve başlangıç ​​yoluna gitti. Pathik Şah
• Debajyoti Das – Aynı memlekete, Kalküta'ya aidiz. Hikayelerimiz benzer.  Snaphow.com
• Ashish Mohta - http://www.technospot.net/ bloglar /
• Harsh Agarwal – Bu adam internetten nasıl para kazanılacağını öğretiyor. İyi kaynak-İlham Veren Bağıranlar
• Birlik Teknik Analiz
• Rajesh (biz ona Pandu diyoruz). Cep telefonunuzu milyonlarca parçaya bölseniz bile, o yine de sizin için tamir edecektir. Rajesh (ePandu) Twitter'da
• Puneet Jain MobiGyaan
• Sathyajith – Sathya Diyor (Linux geek … biz ona sadece Sathya diyoruz.)
• Arpit (internette tanıştığım ilk adamlardan biri. Alpha geek.http://browserfame.com/)
• Mayur- http://webtrickz.com/
• Shankar Ganesh – O sadece 18 yaşında ve zamanının çok ötesinde. Katil Teknik İpuçları

Resim Kaynak: http://keithrbyrne.tumblr.com/

Bu yazıyı sosyal medyada paylaşmayı unutmayın! Ayrıca Facebook'ta BloggersIdeas'a katılın & Google+ benzer güncellemeleri almak için.